Altijd gezeik met de seizoenen
eerst komt de lente in het land
witte blouse, zomerschoenen
beelden van een zonnig strand
daarna duizend mooie vrouwen
met sproeten op hun bruine huid
komen er wolken, grote grauwe
en hup, het sprookje is weer uit
geen rokken die gaan waaien
geur van shampoo in het haar
weg hormonen die op gaan laaien
de natuur pakt een grote schaar
en knipt in één klap het verlangen
tot nader order middendoor
ik zie de bui nu al weer hangen
winters plaatje van hoe het vroor
eerst komt de herfst nog zeuren
wandelen in een vochtig bos
met muffig dode bladergeuren
diepe sporen van de motorcross
tractors met zwaaiende lichten
sint en kerst, de hele meuk
en alle bijbehorende plichten
nee, straks carnaval, dát is leuk
