Ooit zijn wij weer samen
terug in de eerste klas
achter de hoge ramen
zoals het vroeger was
buiten, de kastanjebomen
de speelplaats, het fontein
waar wegen samenkomen
iedereen zal er weer zijn
verschijn je in mijn dromen
aan het einde van de straat
zal ik jou tegenkomen
omdat toeval niet bestaat
terug in het verleden
en alles voelt vertrouwd
we bestijgen hoge treden
als het leven zich ontvouwt
in een wei met witte tenten
achter de blauwe hemelpoort
het stemmen van instrumenten
en ineens klinkt er een woord
dan klieft het gouden koren
en oud verdriet breekt vrij
doe jij een stap naar voren
en lacht weer tegen mij.
