In duizend kleine stukjes
lag ik op de grond
duizend kleine stukjes
de dag dat jij mij vond
m’n hart dat zat al jaren
dik onder het stof
ik zat voor me uit te staren
het voelde weer alsof
de wolken weer bewogen
voor de allereerste keer
ik viel in jouw ogen
en kwam heel zachtjes neer
en ik heb ze nooit geteld
maar het waren ongeveer
duizend kleine stukjes
waaiden weer omhoog
als kleine regendruppels
tot ‘n regenboog
duizend kleine stukjes
onderweg naar jou
ik weet dat ‘t gelukt is
omdat ik van je hou
duizend domme dingen
woorden die ik zei
werden herinneringen
trokken weer voorbij
‘n blauwe regensluier
de wind op jouw gezicht
op de bank en nog iets luier
met je ogen dicht
dansten duizend kleine stukjes
in het gouden avondlicht
Tekst: Jack Poels
Muziek: Guus Meeuwis
